GİRİŞ
Gemiadamlığı uluslararası bir meslektir. Bunun anlamı; bu meslek
genelde uluslararası kurallar çerçevesinde uluslararası faaliyetler ile
yürütülmektedir. Denizcilik alanında uluslararası kuralların oluşturulmasında
en etkin kuruluş Uluslararası Denizcilik Organizasyonudur. (IMO, International
Maritime Organization) Bu örgüt; sektörün Dünya çapındaki uygulamalarındaki
eşgüdümün sağlanması için uluslararası toplantılar düzenler, sözleşmelerin
(Convention) imzalanmasını sağlar, uygulama kurallarını (Codes) koyar ve bu
kuralların uygulamaya geçilmesi için süre belirler. Bu süre içerisinde
devletler çalışma yaparak ulusal mevzuatlarını yapılan anlaşma kurallarına
uyumlandırır.
Bir örnek olarak; daha önce karasularının kapsamayan sadece açık
denizlere yönelik çatışmayı önlemek için kullanılan kuralların yetersizliğini
gören IMO, 1972 yılında bir uluslararası toplantı organizasyonu yapmış ve
Dünya’da denizlere kıyıları olan tüm ülkeleri bu toplantıya davet etmiştir.
Toplantı sonunda delege gönderen 47 ülke, ilgili kuralların tekrar gözden
geçirilerek çağın gerek ve şartlarına uygun hale getirilmesi kararını almış ve
“Denizde Çatışmayı Önleme Sözleşmesi”ni imzalamıştır. Daha sonra IMO alt
komisyonları tarafından yapılan çalışmalar ile yeni denizde çatışmayı önleme
kurallarını (COLREG) belirlenmiş ve açık deniz gemilerinin seyir yaptığı sulara
kıyısı olan devletlere göndermiştir. Ülkemizde de bu kurallar Türkçe’ye
çevrilmiş, metne uygun “Denizde Çatışmayı Önleme Tüzüğü” çıkartılarak ulusal
kurallar yapılan bu uluslararası anlaşmaya uyumlandırılmıştır.
Uyumlandırma çalışmaları COLREG’de olduğu gibi bire bir tercüme ile
yapılabileceği gibi bu zorunluda değildir. Anlaşmanın içeriğini kapsayan
kanunlar uyumlandırma için de yeterli olmaktadır.
IMO
tarafından yapılan sözleşmeler genel olarak aşağıdaki gibi dört temel grup
altında incelenir;
·
Maritime
Safety (Denizcilik Güvenliği) (SOLAS, STCW, INMARSAT,SAR) €
·
Marine
Pollution (Deniz Kirliliği) (MARPOL)
·
Liability
and Compensation (Sorumluluk ve
Tazminat) (CLC)
·
Other
Subjects (Diğer Konular)
Gemiler kaynağını bir uluslararası anlaşmadan alsın veya almasın,
kendi devlet organlarının çıkarttıkları tüm kurallara uyarlar. Eğer bu gemiler
sadece bayrağını taşıdığı devletin limanları arasında çalışıyorlarsa bu yeterli
olur. Ancak ne zaman gemiler uluslararası bir sefere çıkarlarsa kaptanları
gittikleri liman devletlerinin ilgili kurallarını da bilmek ve uygulamak ile
yükümlüdürler. Bu kurallar o devletin ulusal kuralları olabileceği gibi limana
gelen geminin bayrağını taşıdığı devletin imzalamadığı bir uluslararası
anlaşmanın kuralı da olabilir. Ancak bu hiçbir şey değiştirmez. Kaptanlar tüm
bu kuralları bilmek ve uygulamakla yükümlüdür. Bu neden ile uygulayıcılar;
özellikle gemide kaptanla, işletmede DPA[1];
uluslararası denizcilik anlaşmalarını ve bunların uygulama kurallarını iyi
bilmeli, IMO yayınlarından değişimleri takip edebilmelidir. Tabi ki bunu
yapabilmek için de yeterli İngilizce bilgisine de sahip olmalıdır.
SOLAS
74
SOLAS (International
convention for the Safety Of Life
At Sea) Türkçesi ile Uluslararası Denizde Can Emniyeti Sözleşmesi;
adından da anlaşılacağı üzere denizde can güvenliği ile ilgili uluslararası
kuralları içeren bir sözleşmedir.€
17
Haziran 1960 yılında Londra’da Denizde Can Güvenliğinin sağlanması maksadı ile
bir uluslar arası sözleşme imzalanmıştır. Ancak dünya üzerindeki ekonomik,
siyasal ve teknolojik gelişmeler bu sözleşmeyi yetersiz kılmıştır. Bunun
üzerine IMO tarafından gelişmeye açık yeni bir sözleşme çalışması yapılmıştır.
Bu çalışma sonucu, 1 kasım 1974 tarihinde, 1960 sözleşmesinin yerine geçen ve
bugün kısaca SOLAS olarak bildiğimiz yeni uluslar arası can sözleşmesi
(protokol) imzalanmış, 25 mayıs 1980 yılında da yürürlüğe girmiştir. 1 Kasım
1974 tarihinde yapılan toplantıda, aralarında Türkiye’nin de bulunduğu toplam
67 ülke temsilci bulundurmuştur. SOLAS 1974 protokolü, sonradan yapılan yeni protokoller
ile iki kere büyük değişim geçirmiş ve kabul edilen her protokol bir öncekini
iptal ederek yerine geçmiştir. Bu büyük değişimlerin ötesinde, sözleşmenin
VIII. Maddesinde belirtilen prosedür gereği, maddelerde değişiklik, iptal ve
ekleme gibi işlemler devamlı yapılmakta ve ülkelere uyum için bir süre
verilerek yürürlüğe sokulmaktadır. Bunlar IMO’nun Deniz Güvenliği Komitesi
(MSC-Maritime Safety committee) tarafından çıkartılan sirkülerle üye ülkelere
bildirilmektedir.
Bu
sözleşmenin kuralları istisnalar hariç sözleşmeye taraf ülkelerin bayrağını
taşıyan[2] ve
sadece uluslar arası seferlere bağlı gemilere uygulanacaktır[3]. Bu
anlaşmaya taraf ülkeler, sözleşmeyi ve bunun tamamlayıcısı olan eklerini
uygulamakla ve bunun için ulusal kanunlarında gerekli düzenlemeleri yapmakla
yükümlüdürler[4]. Bu yükümlülük
doğrultusunda gemilere verilen uluslararası sertifikalar ve bunlarla ilgili
sörvey ve denetlemeler konusunda da sorumlu olan Bayrak devletidir. €
SOLAS’ın
getirdiği önemli yeniliklerden birisi de liman devletinin kontrol gerekliliğinin
belirtilmesidir.€ Bu gereklilik doğrultusunda Paris Memorandumu imzalanmış,
devletler limanlarına gelen gemilerin uluslararası kurallara uygunluğunu
kontrol etmeye başlamıştır. Bunun sonucu olarak SOLAS kuralları ilgili devletlerin
anlaşmaya imza atmış olup olmamasına bakılmaksızın tüm kıyı, bayrak ve liman
devletleri ile uluslararası çalışan denizcilik kuruluşlarını da ilgilendirmekte
€ fakat en fazlası ile liman devletinin gemilerden isteyeceği gereklilik
olmaktadır.€
Solasın
ana gayesi, gemilerin denizde karşılaşacakları bir kazaya karşı taşıdıkları can
ve malın güvenliğinin sağlanmasıdır.€
SOLAS
bu amaç doğrultusunda bir çok düzenlemeler getirmiştir.
·
Gemi
teçhizat ve donanımları ile bunların minimum standartları €
o
İnşa
§
Giriş
kaportaları,
§
Bütün
gemilerde en az 2 dümen/yeke olması €, gibi
o
Yangın
önleme, tespit ve söndürme
o
Can
kurtarma (Payroteknik malzemelerin sahip olması gereken teknik özellikler €
gibi)
o
Seyir
o
Telsiz
·
"Specification
of minimum standard of competence in
crisis management and human behaviour" olarak adlandırılan €
o
Geminin
dizayn yapısı, (Korozyonun önlenme zorunluluğu gibi)
o
Emniyet
kuralları,
o
Acil
durum plan ve prosedürleri,
·
Yaşam
yerlerinin genel fiziki durumlarının, hastalık unsuru oluşturmayacak biçimde ve
sağlık koşullarına uygun olması amacıyla gerekli düzenlemeler €
o
Kuru
kumanyalıklar,
o
Soğuk
kumanyalıklar
o
Kuzinelerdeki
kumanya saklama dolapları
·
İşletim
talimatlarının,
·
Sörvey
ve uygunluluk sertifikalarının standartları
·
Klas
kurumlarının standartları
·
IMO
numarası alınma zorunluluğu
Ancak çift
gövdeli tankerlerin emniyet sistemi ile ilgili düzenlemeler SOLAS’ta yer
almamaktadır. €
Gemideki
yaşam mahallerinin fiziki durumu, kazaları önleme konusundaki önlemler, çeşitli
alarm düzenekleri, telsiz teçhizat ve donanımlarının fiziki durumu, yükleme
sınırı gibi konularla ilgili düzenlemelerin hepsi de SOLAS’ın bu amacına hizmet
eder.€
SOLAS
aşağıdaki gemilere uygulanmaz; €
·
Harp
gemileri ve asker taşıyan gemiler
·
500
GRT’dan küçük yük gemileri (bu net bir rakam değildir. Bazı kuralların
uygulanmasında farklı GRT şartı belirtilmiştir.)
·
Makine
ile yürütülmeyen gemiler
·
İlkel
ağaç gemiler
·
Ticari
olarak kullanılmayan gezi yatları
·
Balıkçı
gemileri
SOLAS
uygulama kapsamında olan gemiler için de farklı yaklaşımlar gösterir. Burada;
·
Geminin
sefer bölgesi
·
Geminin boyu
·
Kullanım amacı
·
Yolcu sayısı
·
Tonajı gibi genel kriterlere yer verilir.
Donatanı
veya bayrağı gibi özel vasıflar bu yaklaşımda kriter olamaz. €
Aşağıdaki
uluslararası anlaşmaların icapları SOLAS 1974’e göre zorunludur. €
·
ISM Uluslararası güvenli yönetim
·
IBC Uluslar arası dökme kimyasal
·
IGC Uluslar arası gaz taşıyıcıları
·
I
Grain Uluslararası tahıl yükleri
ISM
ISM (International Safety Management)
Uluslararası güvenli işletim sistemi, gemilerin çalıştırılması sırasında cana,
mala ve çevreye zarar verebilecek işlemlerinin güvenli yöntemlerinin
oluşturulması ve uygulanmasına ilişkin bir kuralları belirler.
ISM bir
uluslararası anlaşma değildir. SOLAS anlaşması ile verilen yetkiye dayanılarak
1993 Yılında IMO tarafından hazırlanmış ve uyulma zorunluluğu SOLAS’da
belirtilmiştir.
ISM
güvenli yöntemlerin uygulanmasında kaptanın sorumlulukları, uygulamaların
denetlenmesi gibi hususlara da yer vermiştir.
ISM
kodunda kaptan sorumlulukları aşağıdaki şekilde sıralanmıştır;
·
Şirketin
güvenlik ve çevresel koruma politikasını tamamlamak
·
Personelin
politikaya uyumunu sağlamak
·
Açık
ve basit bir şekilde uygun emir ve talimatları çıkartmak
·
Gözlenen
özel gereksinimleri doğrulamak
·
SMS’i
tekrar gözden geçirmek ve kusurları işletmeye bildirmek
Kurallar
uluslararası olmakla beraber ISM kaptanın emirlerini İngilizce vermesini
öngörmemektedir. €
ISM Şirketin
periyodik olarak yapılan iç denetimler ve gözden geçirmeler ile sistemi kontrol
etmesini öngörmüş ve bununla ilgili olarak aşağıdaki hususları belirlemiştir.
·
Şirket,
güvenlik ve kirliliğin önlenmesi doğrultusunda yapılanların SMS’e uygunluğu
için iç güvenlik denetlemeleri yapacaktır.
·
Şirket,
periyodik olarak yeterliliği değerlendirecek ve ihtiyaç olduğunda, SMS’i
şirketin oluşturduğu yöntemlere göre gözden geçirecektir.
·
Denetlemeler
ve olası düzeltici işlemler, belgelenmiş yöntemlere göre yapılacaktır.
·
Personelin
yapılan denetlemeleri, şirketin çapı ve tabiatına göre uygulanamaz olmadıkça
alanlardan bağımsız olacaktır.
·
Denetlemelerin
sonuçları ve gözden geçirmeler, tüm personelin ilgili olduğu sorumluluk
çerçevesi içerisinde dikkatleri çekilecektir.
·
İlgili
alanlar içinde, yönetici personel, zaman zaman bulunan kusurları düzeltici
işlemleri yapmaktan sorumludur.
ISM denetimlerin
periyodik olarak yapılmasını öngörürken bunu süresi veya sayısı hakkında
zorlayıcı bir kural belirlememiştir. €
STCW 78
STCW 78
(International convention on Standarts
of Training, Certification and Watchkeeping
for seafarers) Gemiadamlarının eğitimi, belgelendirilmesi ve vardiya tutma
standartlarına ilişkin bir uluslar arası sözleşmedir. €
IMO
‘nun bir organizasyonu olarak, 2 temmuz 1978 tarihinde, denizcilerin eğitim,
sertifikalandırma ve vardiya esaslarını bir standarda kavuşturmak maksadı ile
bir uluslar arası toplantı yapılmıştır. 7 Temmuz’a kadar süren bu toplantı
sonucu alınan kararlar 28 nisan 1984 tarihinde yürürlüğe girmiştir.
Toplantıdan,
yürürlüğe giren tarihe kadar, ülkeler bu anlaşmaya uyum için iç düzenlemelerini
tamamlamışlardır. Bu toplantıda konulan kurallar, yürürlüğe girdiği 1984
yılından bugüne kadar da, 1991, 1994 ve 1995 yıllarında olmak üzere, toplam üç
kere büyük değişiklik görmüştür. 1995 yılında, geniş olarak gözden geçirilen
STCW yeni haliyle 1997 şubatında yürürlüğe girmiştir. Yürürlüğe giren bu anlaşmanın kararları
kısaca STCW (Standards Of Training, Certification And Watchkeeping For
Seafarers - Gemi Adamlarının Eğitim, Sertifikalandırma ve Vardiya Standartları)
olarak tanınmaktadır. Toplantıya delege gönderen 71 ülke arasında Türkiye’de
bulunmaktadır.
Uzlaşma
eğitim, sertifikalandırma ve vardiya esaslarını bir standarda kavuştururken
yapılan eklerle şirketlere; gemilerini yeterli ve uygun sertifikalı gemi
adamları ile donatması, gerekli kayıtların tutulması ve personelin gemiye
uyumlandırılması sorumluluklarını da
getirmektedir.
STCW’ye
göre, bugün bir gemide çalışacak denizci, en azından aşağıdaki “Denizde
Güvenlik” eğitimlerini almış ve sertifikalandırmış olmalıdır.
·
Denizde
kişisel can kurtarma teknikleri eğitimi
·
Yangın
önleme ve yangınla mücadele eğitimi
·
Tıbbi
bakım eğitimi
·
Personel
güvenliği ve sosyal sorumluluk eğitimi
STCW, bu temel
eğitimlerin haricinde, denizcilerin alacakları görevler gereği, diğer başka
eğitimleri de almalarını şart koşmakta va bunlarında sertifikalandırmış
olmalarını istemektedir. Bu eğitimlerden biri de, kurtarma araçlarını kifayetli
kullanma eğitimidir.
Toplantı kararlarına
göre bu sertifikalara ihtiyaç duymayan denizciler ise,
·
Savaş
gemisinde çalışanlar,
·
Balıkçı
gemisinde çalışanlar,
·
Ticari
olmayan yatlarda çalışanlar,
·
İlkel
yapım ahşap teknelerde çalışanlardır.
STCW kodu (kuralları)
sözleşmenin sonuç metni ile başlar. Arkasından iki bölüm olarak kodlar gelir.
·
Bölüm
A : Bu kısım zorunlu kuralların anlatıldığı kısımdır. €
·
Bölüm
B : Bu kısım zorunlu olmayan rehber amaçlı kısımdır. €
STCW
vardiya tutan personelin çalışma süreleri ile ilgili kuralları da belirlemiştir.
Buna göre; acil durum, role eğitimi, yanaşma, kalkma, ambar açma, kapama gibi
operasyonel bir işlem haricinde; €
·
Vardiya
tutmakla görevli personel günde en az 10 saat dinlenmelidir.
·
İstirahat
süresi bir parçası 6 saatten az olmamak şartı ile ikiye bölünebilir.
·
İstirahat
süresinin bölünmesi üst üste iki günden fazla yapılamaz,
·
İstirahat
süresi haftada 70 saatten az olamaz.
SAR 79
SAR 79
(International convention on maritime search and rescue 1979) Denizde arama ve
kurtarma sözleşmesi. Bir IMO organizasyonu olarak 1979 yılında yapılan
toplantıda alınan kararlar 22.06.1985 tarihinde yürürlüğe girmiştir.
INMARSAT
79
Denizde
kazaya uğrayan denizcilerin yardım çağrılarının kendilerine yardım edebilecek
kişilere kolay ve çabuk ulaştırılabilmesi, kazazedelerin de kolay ve çabuk
olarak bulunabilmelerine hizmet edebilecek bir haberleşme sisteminin gereği
olarak IMO organizasyonunda toplantılar organize edilmiş ve iki ayrı sözleşme
imzalanmıştır.
·
INMARSAT
CON (Convention on the ınternational sattelite organization) ve
·
INMARSAT
OA. (Operation agreement on the ınternational sattelite organization)
Uydularla
deniz haberleşmesi uluslar arası teşkilatına ve işletilmesine ilişkin bu
sözleşmeler 16.07.1979 tarihinde yürürlüğe girmiştir.
LOAD LİNE 66
Sıvı
içine konan katı bir cisim taşırdığı suyun ağırlığı kadar kendi ağırlığından
kaybeder. Eğer bu cisim taşırdığı sudan daha ağırsa batar aksi halde yüzer.
Yüzen bir cismin ağırlığı, taşırdığı suyun ağırlığını geçinceye kadar ağırlık
ilave edilebilir. Geçince hepsi birlikte batarlar.
Gemilerde
yapıları itibariyle taşırdıkları sudan daha ağır olmadıklarından yüzen
cisimlerdir. Üzerlerine konan yükü taşırlar. Ticari amaç doğrultusunda gemiye
mümkün olduğunca yük konulmak istenir. Ancak gemi ağırlaştıkça suya daha fazla
gömülür. Bu gömülme miktarını geminin borda yüksekliğinden görebiliriz.
Geminin
suya gömülme miktarı güvenli seyir ile doğrudan ilişkilidir. Suya çok gömülmüş
bir geminin içine seyir sırasında su girerek onun batma olasılığını artırır.
Ticari gaileler ile aşırı yükleme yapılması ve bunun sonucu olarak batan
gemiler, kaybedilen can ve mal IMO’yu buna karşı bir tedbir almaya yöneltmiştir.
LL 1966
(International convention on Load Lines 1966)Uluslar arası yükleme sınır
sözleşmesi bir IMO organizasyonu olarak 1966 yılında yapılmıştır. Kararlar
21.07.1968 tarihinde yürürlüğe girmiştir. Bu sözleşme ile gemilerin ne kadar
yükleme yapabilecekleri ile ilgili kurallar belirlenmiştir.
Sözleşme mevsimlere
ve geminin ticaret alanına göre;
·
Müsaade
edilen en az borda yüksekliğini (freeboard) ve
·
Su
geçirmezlik için özel gemi inşa standartları belirlenmiştir.
Müsaade
edilen en az borda yüksekliği; gemilerin
yük, yakıt, su, yağ, kumanya, personel eşyası, yolcu eşyası, geminin
teknesi, makinesi ve üzerinde bulunan diğer tüm ağırlıklarının toplamı ile
birlikte su üzerinde emniyetli yüzebilme yeteneğini kaybetmeden suya batmasına
müsaade edilen max derinliği ifade etmektedir.€
Sözleşme
3 ekten oluşur;
·
EK-1
: Yükleme sınır hatlarının belirlenmesi ile ilgili kurallar,€
·
EK-2
: Bölgeler, alanlar, mevsimsel periyotlar
·
EK-3
: Sertifikalar.
Su
yoğunluğu oranında üzerindeki gemiyi taşıyabilir. Su tuzlandıkça ağırlığı artar
ve daha ağır gemileri taşıyabilir. Tuzlu sular daha fazla kaldırma gücüne
sahipken, gemiler tatlı su içinde daha fazla gömülürler. Dünya üzerinde
gemilerin seyir yapabildiği suların yoğunluğu aynı olmadığından gemilerin
güvenli yükleme sınırları da sabit değildir.
Sözleşmenin
birinci ekinde bu güvenli yükleme sınırları belirlenmiştir. Sözleşme gereği gemilerin bordasına farklı
özelliklerdeki sular için müsaade edilen farklı seviyelerde yükleme sınır
işareti konur. “Primsol Marks” adı verilen bu yükleme sınır çizgileri aşağıda
gösterilmiştir.
Geminin
genel yükleme sınırını gösteren dairenin ortasındaki çizgi, yaz yükleme
sınırını gösterir. €
Bu
sözleşme aşağıdaki gemiler için zorunlu değildir.
·
Savaş
gemileri,€
·
24m’den
kısa gemiler,€
·
150grt’den
küçük eski gemiler,€
·
Römorkör
ve kurtarma gemileri,
·
Liman
sınırından çıkmayan gemiler,
·
Tarak
gemileri,
·
Kılavuz
motorları,
·
Fener
gemileri,
·
Su
altı araştırma gemileri,
·
Su
ürünleri kontrol ve balık yataklarını koruma tekneleri, (Balıkçılar)€
·
Yelkenliler,
kotralar, yatlar (Ticari yatlar hariç)€
·
Sınırlı
ve kısa alanda yolcu taşıyan tekneler,(kıyı-platform arası)
·
Kıyıdan
15nm’den daha fazla uzaklaşmayan ve 12’den az yolcu taşıyan tekne ve botlar.
SFV 77
SFV 77
(Terremolinos International convention for the safety of fishing vessels 1977)
Balıkçı gemilerinin güvenliğine ilişkin Terremolinos uluslar arası sözleşmesi.
Toplantı, bir IMO organizasyonu olarak 1977 yılında yapılmıştır.
CSC 72
CSC 72
(International convention for safe containers 1972) Güvenli konteynerlere
ilişkin uluslar arası sözleşme. Bir IMO
organizasyonu olarak 1972 yılında yapılan uluslar arası toplantının
kararları 06.09.1977 tarihinde yürürlüğe girmiştir.
TONNAGE 69
Tonilato
(tannage) bilindiği gibi gemideki kapalı alan hacimleridir. Gros tonaj tüm
kapalı yerlerin, net tonajda ticari olarak kullanılan yerlerin hacimleridir. Vergilendirme
dahil bir çok konuda gerekli olan bu değerlerin ölçümünde ülkelerin farklı
yöntemler kullanması IMO’yu bu konuda bir standart kazandırmaya yönlendirmiştir.
Bunun sonucu olarak 1969 yılında uluslar arası bir toplantı yapılmış TONNAGE 69
(International convention on tonnage measurements of ships 1969) Uluslar arası
gemilerin tonilatolarını ölçme sözleşmesi imzalanmıştır. € Sözleşme ekleri ile
birlikte 1982 yılında yürürlüğe girmiştir.
Bu
sözleşme; €
·
Savaş
gemileri ile
·
Boyu
24m’den küçük gemilerde ve
·
Hazar
denizi ile kuzey Amerika ve Arjantin’in belirli yerlerinde uygulanmaz.
PAL 74
PAL 74
(Athens convention relating to the carriage of passengers and their luggage by
sea 1974) Deniz yolu ile yolcu ve bagajların taşınmasına ilişkin Atina
sözleşmesi. 1976 yılında ek protokol yapılmıştır. Toplantı bir IMO organizasyonu olarak yapılmıştır.
FAL 65
FAL 65
(Convention of facilitation of International maritime traffic) Uluslar arası deniz trafiğini kolaylaştırma
sözleşmesi bir IMO organizasyonu olarak 1965 yılında imzalanmış ve kararlar
05.03.1967 tarihinde yürürlüğe girmiştir.
Uluslar
arası sefer yapan gemilerden limanlarda istenen evrakların çeşitliliği, farklı
boyut, lisan ve formatta olması beraberinde kağıt israfı, tercüme sorunu, zaman
kaybı gibi zorluklar getirmekte ve deniz trafiğini yavaşlamaktaydı. Bu
aksaklıkların giderilmesi amacı ile FAL imzalanmış ve liman giriş çıkışlarında
istenen deklere ile personel ve yolcu listesi formlarına bir standart
getirilmiştir. €
CLC 69
CLC 69
(International convention on civil liability for oil pollution demage 1969)
Uluslar arası, petrol ile kirlenmeden doğan zararların hukuki sorumluluğuna
ilişkin sözleşme € bir IMO organizasyonu
olarak 1969 yılında yapılan bir uluslar arası toplantı ile imza altına alınmış
ve kararlar 19.06.1975 tarihinde yürürlüğe girmiştir. 1976 yılında buna bir ek
protokol yapılmış bu ek protokol da 08.04.1981 tarihinde yürürlüğe girmiştir.
OPRC 90
OPRC 90
(International convention on collaboration and preparation for oil pollution of
marines 1990) Denizlerin petrol kirliliğine karşı hazırlıklı olma ve
mücadelesine ilişkin uluslar arası sözleşmesi.
OPRC 69
Petrol kirliliğine karşı hazırlıklı olmak, mücadele ve iş birlikteliği sağlamak
amacıyla bir IMO organizasyonu olarak 1990 yılında yapılan toplantıda
imzalanmıştır. €
LCD 72
LCD 72
(Convention on the prevention of marine pollution by dumping of wastes and
other matters 1972) Denizlerin dökülen çöp ve diğer şeylerle kirlenmesinin
önlenmesine ilişkin sözleşmesi.
LCD 72
Bir IMO organizasyonu olarak denizlerin karadaki tesisler tarafından atılan
atıklarla kirletilmesini önlemek amacıyla 1972 yılında yapılan toplantıda imzalanmış
ve alınan kararlar 30.08.1975 tarihinde yürürlüğe girmiştir. €
FUND 71
FUND
71(International convention on the establishment of an ınternational fund for
compensation for oil pollution damage 1971) Petrolle kirlenme zararları için
uluslar arası tazminat fonu kurulmasına ilişkin uluslar arası sözleşme. Bir IMO
organizasyonu olarak 1971 yılında toplantı yapılarak anlaşma imzalanmış, 1976
yılında buna ek bir protokol yapılmış ve tüm kararlar 16.10.1978 tarihinde
yürürlüğe girmiştir.
OILPOL 54
OILPOL
54 (International convention for the prevention of pollution of the sea by oil)
Denizlerin petrol ile kirlenmesini önlemeye ilişkin uluslar arası sözleşme. IMO
organizasyonunda, 1954 yılında, denizlerin petrol ile kirlenmesini önlemek
maksadı ile bir toplantı organize edilmiş, kararlar 26.07.1958 tarihinde
yürürlüğe girmiştir.
LLMC 76
LLMC 76
(Convention on limitations of liability for maritime claims 1976) Deniz
uyuşmazlıklarında sorumluluğun sınırlandırılmasına ilişkin sözleşme. Bir IMO
organizasyonudur.
[1] DPA: (Designated Person(s) Ashore) Karada (işletmede) atanmış kişi.
İşletmelerin güvenli işletim sisteminden ve bunun uygulanmasından sorumlu olan
kişi.
[2] SOLAS 74 con. Artc.II
[3] SOLAS 74 con. I/A reg.1(a)
[4] SOLAS 74 con. Artc.I
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder